Ένα ζεστό φλιτζάνι τσάι μπορεί να γίνει ο καλύτερος «σύμμαχος» της όρασής σας, υποστηρίζουν αμερικανοί ερευνητές σε άρθρο που δημοσίευσαν στο επιστημονικό έντυπο British Journal of Ophthalmology.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λο Άντζελες, με επικεφαλής την καθηγήτρια Οφθαλμολογίας Ανν Κολεμαν, παρατήρησαν ότι όσοι έπιναν ζεστό τσάι καθημερινά είχαν 74% λιγότερες πιθανότητες να έχουν γλαύκωμα σε σύγκριση με αυτούς που δεν έπιναν. Βέβαια κάποια ανάλογη σχέση δεν παρατηρήθηκε με το τσάι χωρίς καφεΐνη ή το παγωμένο τσάι καθώς και με τον καφέ με καφεΐνη ή χωρίς.
Το γλαύκωμα για όσους δεν γνωρίζουμε είναι η μεγαλύτερη αιτία της όρασης για τους ηλικιωμένους! Επικρατεί συσσώρευση υγρού στο μάτι, δημιουργώντας πίεση υγρού στο μάτι η οποία προκαλεί βλάβη στο στο οπτικό μας νεύρο. Συνήθως αυτοί που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εκδήλωσης γλαυκώματος είναι άτομα που έχουυν οικογενειακό ιστορικό της πάθησης, άτομα με υπέρταση, διαβήτη και άλλες παθήσεις που επηρεάζουν την κυκλοφορία του αίματος.
Διάφορες μελέτες λένε ότι όσοι πίνουν πολύ καφέ έχουν υψηλό κίνδυνο γλαυκώματος, γεγονός που κάνει τους ειδικούς να πιστεύουν ότι η καφεΐνη προσωρινά αυξάνει την ενδοφθάλμια πίεση αλλά εώς σήμερα σήμερα δεν έχει αποδειχθεί κάποια σχέση καφέ-γλαυκώματος.
Έτσι η Δρ Κολεμαν και οι συνεργάτες της μελέτησαν τη σχέση γλαυκώματος και τσαγιού, καφέ και αναψυκτικά, με καφεΐνη ή όχι. Τα στοιχεία προέρχονται από εθνική αμερικανική μελέτη για ενήλικες που είχαν υποβληθεί σε οφθαλμολογική εξέταση και είχαν συμπληρώσει σχετικά ερωτηματολόγια διατροφής
Σχεδόν 1.700 άτομα είχαν γλαύκωμα.
Οι επιστήμονες λοιπόν έφτασαν στο συμπέρασμα ότι οι πιθανότητες να έχει κάποιος γλαύκωμα ήταν 74% χαμηλότερες μεταξύ αυτών που έπιναν ζεστό τσάι πάνω από έξι φορές την εβδομάδα. Και αυτό ίσχυε ακόμα και όταν συνεκτιμήθηκαν και άλλοι παράγοντες, όπως η ηλικία, το σωματικό βάρος, το κάπνισμα και ο διαβήτης.
Η Δρ Κολεμαν σημειώνει ότι προς το παρόν δεν είναι ξεκάθαρο αν το ίδιο το τσάι ευθύνεται γι’ αυτή την επίδραση. Ενδεχομένως να παίζουν ρόλο σ’ αυτό και άλλοι πολλοί παράγοντες «και όταν πρόκειται για την διατροφή είναι δύσκολο να διακρίνεις κάποιο μεμονωμένο χαρακτηριστικό ή θρεπτικό συστατικό από το σύνολο των διατροφικών συνηθειών του ατόμου», μας εξηγεί.