O Αμερικανός ανθρωπολόγος Κρεγκ Μόρις και οι συνεργάτες του από το University College του Λονδίνου ζήτησαν από 5.707 άτομα από 96 χώρες (το 63% ήταν από τις ΗΠΑ) να συμπληρώσουν ερωτηματολόγια για τα τυχόν συναισθηματικά και τα σωματικά προβλήματα που εκδήλωσαν μετά από ένα χωρισμό. Οι συμμετέχοντες βαθμολόγησαν τον ψυχικό και σωματικό πόνο με βάση μία κλίμακα από 0 έως 10.
Σύμφωνα με τις απαντήσεις που διαβάζουμε στο healthyliving.gr, οι γυναίκες έτειναν να αναφέρουν περισσότερη κατάθλιψη και άγχος. Έδωσαν μέση βαθμολογία 6,84 βαθμών στην ψυχική οδύνη και 4,21 στην σωματική. Οι άντρες έδωσαν μέση βαθμολογία 6,58 και 3,75 αντίστοιχα.
Οι γυναίκες ήταν πιο πιθανό να εμφανίσουν κρίσεις πανικού και επεισόδια αϋπνίας, καθώς και να στραφούν στο φαγητό παίρνοντας βάρος. Είχαν όμως την τάση να ξεπερνούν πιο γρήγορα το χωρισμό, ενώ κατά κανόνα έβγαιναν από την θλίψη πιο δυνατές. Από την άλλη πλευρά, οι άνδρες σε πολλές περιπτώσεις χρειάζονταν μήνες ή και χρόνια για να ξεπεράσουν το χωρισμό και μερικοί ανέφεραν πως ποτέ δεν τον ξεπέρασαν.
Η μελέτη έδειξε ότι οι γυναίκες ήταν αυτές που τις περισσότερες φορές έκαναν την αρχή για τη διάλυση της σχέσης. Αυτό το εύρημα έχει διαπιστωθεί και σε άλλες μελέτες. Τα στοιχεία δείχνουν ότι στο 70% των περιπτώσεων τον πρώτο βήμα του χωρισμού το κάνει η γυναίκα.
Το ερώτημα είναι γιατί οι γυναίκες κάνουν το πρώτο βήμα, αν γι’ αυτές ο πόνος είναι μεγαλύτερος; Σύμφωνα με τον Μόρις αυτό συμβαίνει διότι η γυναίκα έχει “πολύ μεγαλύτερο κόστος όταν έχει σχέση με λάθος άτομο”.
Πιο δυνατές οι γυναίκες
Όπως τόνισε o Μόρις, οι γυναίκες τείνουν τελικά να βγαίνουν πιο δυνατές συναισθηματικά από ένα χωρισμό ενώ οι άνδρες ίσως να μην το ξεπεράσουν ποτέ, ακόμα κι αν βρουν μια νέα σύντροφο. Οι περισσότερες γυναίκες, σε γενικές γραμμές, φαίνεται να “χτυπιούνται” σκληρά και γρήγορα από το χωρισμό αλλά είναι λιγότερο αυτοκαταστροφικές, χρησιμοποιούν περισσότερο την κοινωνική στήριξη και να αναρρώνουν γρηγορότερα και πληρέστερα. Όπως λέει ο Μόρις, οι γυναίκες χωρίζουν όταν συνειδητοποιούν ότι η σχέση “έχει πραγματικά τελειώσει και ήρθε η ώρα να προχωρήσουν”.
Οι άνδρες, από την άλλη πλευρά, αντιδρούν μερικές φορές άσχημα ύστερα από το χωρισμό και με κάποιο είδος αυτοκαταστροφής που συνδυάζεται συχνά με κατάθλιψη. Αυτό μπορεί να διαρκέσει για μήνες ή χρόνια. Στη συνέχεια, προχωρούν στη ζωή τους μέσω μια άλλης σχέσης αλλά αν η προηγούμενη ήταν πιο καλή μπορεί να έχουν πρόβλημα. Φαίνεται πως οι άνδρες επιδεικνύουν μια μεγαλύτερη τάση για προσκόλληση ενώ αυτό δεν συμβαίνει με τις γυναίκες. Αυτή είναι μια γενικότερη τάση των ανδρών και συμβαίνει με όλα τα πράγματα με τα οποία ασχολούνται. Στην περίπτωση του χωρισμού, μπορεί να αποτραβηχτούν από τη δουλειά ή, αν είναι νέοι, από τα μαθήματά τους, ή να αρχίσουν να πίνουν.
Μια εκδοχή για το γιατί οι γυναίκες ξεπερνούν πιο γρήγορα το χωρισμό είναι ότι μισούν πιο συχνά τον προηγούμενο σύντροφό τους. Το μίσος για κάποιον με τον οποίο είχαμε μια σχέση η οποία τελείωσε ενδεχομένως να αποτελεί ένα εξελικτικό μηχανισμό προκειμένου να συνεχίσουμε τη ζωή μας. Αυτός ο μηχανισμός ενδεχομένως να “δουλεύει” καλύτερα στη γυναίκα παρά στον άνδρα ο οποίος δεν αναπτύσσει τόσο έντονα αρνητικά συναισθήματα με αποτέλεσμα να χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να ξεπεράσει μια σχέση.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Evolutionary Behavioral Sciences.