Αυτή είναι η εποχή του χρόνου, που δίνουμε υποσχέσεις στους εαυτούς μας. Υποσχέσεις για το πώς θα κάνουμε αυτό το νέο έτος διαφορετικό από το προηγούμενο. Ορκιζόμαστε ότι θα πάμε στο γυμναστήριο ή θα τρώμε πιο λίγη πίτα με κεράσι.
Αν αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η υγεία και η ευτυχία, θα είμαστε σε καλύτερη θέση αν αποφασίζαμε να βελτιώσουμε την ποιότητα της πιο στενής μας σχέσης. Μπορώ να σας ακούσω να λέτε: «Λοιπόν, είμαι ήδη θαυμάσια στην ερωτική μου σχέση, οπότε αυτό πρέπει να είναι ένα χάπι αλλαγής της προσωπικότητας για τον σύντροφό μου». Ή, «Κανείς δεν ξέρει πραγματικά πώς να το κάνει αυτό».
Αλλά υπάρχει ένα πράγμα που μπορείτε να κάνετε, κάτι που έχει τη δύναμη να σας μεταφέρει, εσάς και τον/την σύντροφο σας, σε ένα εντελώς νέο είδος χορού. Οι θεραπευτές και οι ερευνητές έχουν προσδιορίσει το ένα βασικό συστατικό, το οποίο περισσότερο από κάθε άλλο, καθορίζει τις ερωτικές και τις σχέσεις αγάπης. Στο ινστιτούτο μας, παρακολουθούμε καθώς τα ζευγάρια που εγκαταλείπουν τη σχέση τους, μαθαίνουν για αυτό το στοιχείο και μαθαίνουν να το χρησιμοποιούν για να μεταστρέψουν τον πόνο και το χάος, σε μια φροντιστική σύνδεση. Είναι, φυσικά, η δυνατότητα του να είσαι συναισθηματικά ανοιχτός/η και να ανταποκρίνεσαι.
Όταν μπορούμε να προχωρήσουμε στο συναισθηματικό κανάλι και να συντονιστούμε στα συναισθήματα του/της συντρόφου μας καθώς και να δείξουμε πώς αυτά τα συνθήματα μας συγκινούν, αυτή ΕΙΝΑΙ η σύνδεση που χτίζει σχέσεις αγάπης.
Το ξέρουμε βαθιά μέσα μας, ότι αυτή είναι η μαγεία που κάνει την αγάπη αυτό που είναι. Ένα παιδί τρέχει σε εμάς, με μάτια ορθάνοιχτα από φόβο. Κινούμαστε πιο κοντά, σκύβουμε κοντά του, αφηνόμαστε να νιώσουμε στο σώμα μας αυτό που βλέπουμε στο πρόσωπό του, και λέμε μαλακά: «Είναι εντάξει. Είμαι εδώ. Φοβάσαι; Δεν χρειάζεται να φοβάσαι». Το παιδί μας κρατά για μια στιγμή και στη συνέχεια, χαμογελάει .
Απλό; Συναισθηματικό; Ίσως. Αλλά η επιστήμη της σύνδεσης λέει ότι αυτό είναι μια στιγμή ασφαλούς σύνδεσης που χτίζει δεσμούς που διαρκούν μια ζωή. Αυτό είναι το είδος της στιγμή που απαντά στο βασικό ερώτημα στις σχέσεις αγάπης: «Είσαι εκεί για μένα;»
Ποιες σχέσεις κρατάνε για πάντα;
Για να χρησιμοποιήσουμε ένα παράδειγμα: Ο Πέτρος τείνει να αποσύρεται, όταν αισθάνεται ότι η Άννυ είναι πληγωμένη και απογοητευμένη από αυτόν. Αυτό αφήνει την Άννυ τόσο μόνη, που είναι μονίμως απογοητευμένη! Τι εμποδίζει την ικανότητα του Πέτρου να ανταποκριθεί καθησυχαστικά; Ο φόβος του – αυτός που όλοι έχουμε και μας κάνει τόσο ευάλωτους στην αγάπη, ο φόβος της απόρριψης και της εγκατάλειψης. Έτσι κινείται και γλιστράει στην αυτοπροστασία και τελικά απομακρύνεται.
Φανταστείτε τι θα συμβεί όταν η Άννυ και ο Πέτρος μπορέσουν να επιβραδύνουν και να μιλήσουν για το πόσο φοβισμένοι και οι δύο είναι, και το πώς προκαλούν ο ένας στον άλλο ένα είδος πρωτόγονου πανικού. Φανταστείτε τη μαγεία που συμβαίνει όταν ο Πέτρος γυρίζει πίσω και λέει: «Αυτή είναι η στιγμή που αισθάνεσαι ότι είμαι αδιάφορος, μη φροντιστικός, έτσι δεν είναι; Δεν θέλω να στραφώ μακριά και να σε αφήσω να νιώθεις μόνη σου. Θέλω να σε βοηθήσω με αυτό το συναίσθημα ώστε να γνωρίζεις πόσο σημαντική είσαι για μένα.” Αυτός κινείται πιο κοντά, σκύβει, μαλακώνει τη φωνή του και προσκαλεί την Άννυ σε ένα ασφαλές καταφύγιο σύνδεσης.
Αυτές είναι οι στιγμές που πυροδοτούν την αγάπη, την ανανεώνουν και την κρατούν δυνατή. Όταν τα ζευγάρια το κάνουν αυτό, διαμορφώνουν μια σύνδεση που μεταμορφώνει τη σχέση τους και τη διατηρεί δυνατή για τα επόμενα χρόνια.
Δεν υπάρχουν υποκατάστατα για αυτή την συναισθηματική ανταπόκριση. Οι ειδικοί προσπαθούν να προσφέρουν πνευματική συμβουλή: «Γιατί δεν κάνεις διαλογισμό όταν νευριάζεις, έτσι δεν θα πληγώνεστε τόσο;» ή πρακτική βοήθεια: «ξέρω ότι είσαι θυμωμένος μαζί μου. Θα ήθελες να κάνω εγώ τα ψώνια;» Αλλά η συναισθηματική υποστήριξη και η σύνδεση, είναι αυτές που αποδίδουν και κρατούν την αγάπη ζωντανή.
Θέλει θάρρος να συντονιστείτε και να προσπαθήσετε να ανταποκριθείτε στα συναισθηματικά μηνύματα του/της συντρόφου σας, όταν αυτά τα μηνύματα πυροδοτούν τις δικές σας αγωνίες. Βοηθάει να θυμάστε ότι είμαστε εξαιρετικά ευαίσθητοι, τόσο στα θετικά όσο και στα αρνητικά, συναισθηματικά μηνύματα του/της συντρόφου μας, απλώς και μόνο επειδή είμαστε ζώα που δενόμαστε και στα οποία η βαθύτερη ανάγκη είναι να ανήκουν το ένα στο άλλο. Προτείνω ο Πέτρος να θυμάται, όταν αισθάνεται αδύναμος να ευχαριστήσει την Άννυ και είναι τρομαγμένος από το θυμό της, ότι είναι θυμωμένη ακριβώς επειδή η φροντίδα και η υποστήριξη του, της είναι τόσο σημαντικές. Να θυμάστε ότι η στροφή και η ανταπόκριση του έχουν τη δύναμη να την τραβήξουν σε μια σύνδεση αγάπης.
Στη συνεδρία, ο Πέτρος αστειεύεται μαζί μου: «Εννοείς, το μόνο που έχω να κάνω είναι να κρατήσω το συναισθηματικό κανάλι ανοιχτό και να ανταποκρίνομαι σε αυτό το επίπεδο, ακόμη και αν το μόνο που μπορώ να πω είναι: «Δεν ξέρω τι να πω, αλλά δεν θέλω να πληγωθείς και θα μείνω εδώ και θα προσπαθήσω να ανταποκριθώ», και εμείς θα μετατραπούμε σαν ερωτευμένοι στα παραμύθια;»
Κοιτάζω την Άννυ. Δίνει στον Πέτρο ένα τεράστιο χαμόγελο εκατομμυρίων δολαρίων: “Θα το έχεις γλυκιέ μου», λέει, «απλά να είσαι εκεί για μένα. Αυτή ΕΙΝΑΙ η ιστορία – όλη η ιστορία.”
Μπορούμε όλοι να κατανοήσουμε την αγάπη και ότι καταλαβαίνουμε μπορούμε να το διαμορφώσουμε.
Ας κάνουμε το νέο έτος το πιο συνδεδεμένο μας.
Άρθρο της Dr. SueJohnson