Και εκεί που φλυαρούσα ακατάπαυστα, βγάζοντας τα εσώψυχά μου στο έτερον μου ήμισυ, στην έρμη την φιλενάδα μου, και πίνοντας το ολόπικρο καφεδάκι μου (θα το αναλύσουμε και αυτό, αλλά σε επόμενη ανάρτηση), να σου μπροστά μας, ο μεγάλος έρωτάς της!
Θα μου πεις: “Καλά κρασιά! Μεγάλος έρωτας και πράσινα άλογα. Αυτά είναι μόνο για τα παραμύθια.”
Και θα συμφωνήσω, εν μέρει, λέγοντας… who knows?
Από την άλλη, δεν μπορούσα να παραβλέψω τα σημάδια: Στεκόταν εκεί απέναντι, την κοιτούσε αμείλικτα και σταθερά, φορώντας ένα κάτασπρο μπλουζάκι που είχε πάνω του τυπωμένο το μήνυμα:
“Εγώ, Ο Μεγάλος Έρωτας”
Χα, ψέλλισα με δυσκολία, στο έτερον μου ήμισυ, κοίτα να δεις που θα πειστώ! Λίγο πιο δεξιά, να και το άσπρο άλογο, να και ο εξοπλισμός βαρέως ιππικού.
Εμ, γνήσιος ιππότης είναι αυτός, τι να κάνουμε;
Τι να της πω της ταλαίπωρης της φιλενάδας που στόμα έχει και μιλιά δεν έχει, με αυτά που ακούει από μένα τον τελευταίο καιρό… Να κάνω κήρυγμα; Να πω τι; Υπάρχει ωραιότερο συναίσθημα από τον έρωτα;
Τον Μεγάλο έρωτα;
Τον Ωραίο. Τον Παραμυθένιο;
Και ξαφνικά, εκεί που την κοιτάει, τον κοιτάει, αλληλοκοιτιούνται και ανάμεσα τους βλέπω διάσπαρτες κόκκινες καρδούλες, περνάει κακεντρεχώς ένα πράσινο άλογο. Το άλογο του ιππότη τρομάζει, αρχίζει να χλιμιντρίζει και ο ιππότης κατευθύνεται προς το άλογο του.
Μπλέξαμε με τα άσπρα και πράσινα άλογα…Πάνε οι ματιές, πάνε οι καρδούλες, πάει και ο ιππότης! …..πάει ο ιππότης;;;;
“Εεεεϊ , πού πας καλέ; Τόση ώρα κοιτιόμαστε και τώρα φεύγεις…;”
Και γυρνώντας την πλάτη του βλέπουμε και το δεύτερο τυπωμένο μήνυμα στο κάτασπρο μπλουζάκι του:
“…ο Παντοτινός… “
Ε, αυτό παραπάει! Είναι το κερασάκι στην τούρτα. Μετά από τόσες καρδούλες, τόσες ματιές “ο Παντοτινός” μας γυρνάει την πλάτη για ένα πράσινο άλογο;
Ε όχι, κύριε Παντοτινέ!
Εγώ και η φιλενάδα μου δεν πρόκειται να εγκαταλείψουμε έτσι αμαχητί, την πρόκληση του μεγάλου έρωτά σου!
Παντοτινέ Έρωτα, για έλα να σου πούμε δυο λογάκια και μετά αποφασίζεις τι θα κάνεις.
Έχω και εγώ κάτασπρο μπλουζάκι με τυπωμένο μήνυμα:
“Η Μεγάλη Αγάπη, η Αληθινή”
και πάω να το φορέσω!!!
…Πάμε πάλι από την αρχή;;;
Μαρία Χατζημαρκάκη
Πολιτικός Μηχανικός ΕΜΠ,
Msc Πολεοδόμος – Χωροτάκτης EMΠ