Το πρώτο Μητρώο Ασθενών με Καρκίνο του Πνεύμονα στην Ελλάδα λειτουργεί από το 2016 στην Γ’ Παθολογική Κλινική του Νοσοκομείου «Η Σωτηρία». Η βάση δεδομένων που δημιουργήθηκε περιλαμβάνει όλα τα στοιχεία που αφορούν τη σωστή διαχείριση των ασθενών: δημογραφικά στοιχεία, στοιχεία που αφορούν στην κλινικοεργαστηριακή διερεύνηση, τις θεραπείες που εφαρμόσθηκαν με την τοξικότητα και τα κλινικά αποτελέσματά τους. Επιπλέον, περιλαμβάνει στοιχεία σχετικά με την κατανάλωση πόρων από τον ασθενή και την οικογένειά του, από το νοσοκομείο και από τον ασφαλιστικό φορέα, καθώς και την αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού, ενώ ειδική μέριμνα έχει ληφθεί για την ασφαλή διαχείριση των προσωπικών δεδομένων και τη διασφάλιση του ιατρικού απορρήτου. Τα στοιχεία αυτά και η ανάλυσή τους μπορούν να συμβάλλουν στη βελτίωση της λήψης αποφάσεων, όχι μόνο στο νοσοκομείο «Η Σωτηρία», αλλά και ευρύτερα στη βιωσιμότητα του ελληνικού συστήματος Υγείας.
Τα παραπάνω ανέφερε σε συνέντευξη τύπου ο Κωνσταντίνος Συρίγος, Καθηγητής Παθολογίας – Ογκολογίας, Διευθυντής της Γ’ Πανεπιστημιακής Παθολογικής της Κλινικής Ιατρικής Σχολής του Νοσοκομείου «Η Σωτηρία», με αφορμή το 5ο Διεθνές Συνέδριο για τον Καρκίνο του Πνεύμονα: Lung Cancer Network που πραγματοποιείται αυτές τις μέρες στην Αθήνα, υπό την αιγίδα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Σύμφωνα με την Γεωργία Κουρλαμπά, Αναπληρώτρια Επιστημονική Διευθύντρια του Κέντρου Κλινικής Επιδημιολογίας & Έκβασης Νοσημάτων, «Στο μητρώο, μέχρι τη στιγμή της ανάλυσης, είχαν καταχωρηθεί 543 ασθενείς, διαγνωσθέντες, στην πλειοψηφία τους (~70%), τα έτη 2016 & 2017. Αναφορικά με τον ιστολογικό τύπο, 42,5% των ασθενών είχαν διαγνωσθεί με αδενοκαρκίνωμα, 22% με πλακώδες και 22% με μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα, ενώ οι υπόλοιποι ασθενείς διαγνώσθηκαν με άλλους ιστολογικούς τύπους λιγότερο συχνούς, στοιχεία συμβατά με τη διεθνή βιβλιογραφία. Ως προς το επιδημιολογικό προφίλ των ασθενών αυτών, όπως αναμενόταν, περισσότεροι από τα 3/4 των ασθενών ήταν άνδρες, με μέση ηλικία διάγνωσης τα 67 έτη, ενώ πάνω από το 50% ήταν νυν καπνιστές, με τους υπολοίπους να είναι πρώην καπνιστές. Επιπλέον, σημαντικά κλινικά δεδομένα, όπως το στάδιο της νόσου, ύπαρξη τυχόν μεταστάσεων, βαθμός διαφοροποίησης είναι διαθέσιμα».
Παράλληλα, όπως τόνισε η ίδια, προκύπτουν σημαντικές πληροφορίες σχετικά με το «ταξίδι του ασθενούς», που νοείται η πορεία από την έναρξη των πρώτων συμπτωμάτων μέχρι και την έναρξη της θεραπείας. Δύο με τρεις μήνες φαίνεται να μεσολαβούν μεταξύ της έναρξης των συμπτωμάτων και της διάγνωσης. Η πλειοψηφία των ασθενών (~85%) φτάνουν στον ογκολόγο έχοντας τη διάγνωση από πνευμονολόγο (64%) ή θωρακοχειρουργό (25%), εντός 24 ημερών από την ημέρα της διάγνωσης, με το διάστημα αυτό να είναι αρκετά μικρότερο (13 ημέρες) για τους διαγνωσθέντες με μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα. Για τους ασθενείς που επισκέφθηκαν τον ογκολόγο χωρίς διάγνωση, ένα διάστημα 17 ημερών βρέθηκε να μεσολαβεί από την ημέρα της επίσκεψης μέχρι την επίσημη διάγνωση, με το διάστημα αυτό και πάλι να είναι μικρότερο για τους ασθενείς με μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα (~9 ημέρες).
Σύμφωνα με την κ. Κουρλαμπά, από τη διάγνωση μέχρι την έναρξη της θεραπείας, μεσολαβούν 30 ημέρες κατά μέσο όρο (δηλαδή μία εβδομάδα μετά την επίσκεψη στον ογκολόγο), με το διάστημα αυτό να είναι σημαντικά μικρότερο για τον μικροκυτταρικό καρκίνοτου πνεύμονα (19 ημέρες). Η πλειοψηφία των ασθενών υποβλήθηκε μόνο σε χημειοθεραπεία (46,2%) και ένα 25% των ασθενών υποβλήθηκε σε χημειοθεραπεία σε συνδυασμό με ακτινοθεραπεία. Το 14,3% των ασθενών υποβλήθηκαν σε χειρουργείο με ή χωρίς neo(adjuvant) θεραπεία, με τη λοβεκτομή να είναι η πιο συχνή χειρουργική επέμβαση (70% των χειρουργημένων ασθενών).
Καρκίνος του πνεύμονα
Ο καρκίνος του πνεύμονα αποτελεί το πιο συχνό νεόπλασμα παγκοσμίως, με σχεδόν 2 εκατομμύρια νέους ασθενείς να διαγιγνώσκονται κάθε χρόνο, αριθμός που αντιστοιχεί σε ποσοστό 15% όλων των νέων ασθενών με κακοήθεια. Στην Ελλάδα έχει υπολογισθεί ότι 6.500 άτομα χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους από αυτή τη μορφή καρκίνου, που σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στο κάπνισμα.
Πρόκειται για μια σύγχρονη μάστιγα με οδυνηρές συνέπειες σωματικές, ψυχολογικές, ηθικές και οικονομικές για τους ασθενείς και τις οικογένειές τους. Επιπλέον αποτελεί ένα νόσημα που επιβαρύνει σημαντικά τα συστήματα υγείας και τους ασφαλιστικούς οργανισμούς των ανεπτυγμένων χωρών, καθώς βεβαίως και της χώρας μας, ιδιαίτερα υπό το παρόν δυσμενές οικονομικό περιβάλλον. Σύμφωνα, μάλιστα, με πρόσφατη ευρωπαϊκή μελέτη, το κόστος διαχείρισης των ασθενών με καρκίνο πνεύμονα και η απώλεια παραγωγικότητας εξαιτίας της αυξημένης θνητότητας και της σημαντικής επιβάρυνσης όλης της οικογένειας, είναι υψηλότερα σε σχέση με όλες τις άλλες μορφές καρκίνου.
Συντάκτης: Δήμητρα Χατζηπαναγιώτου