Σε κοντάρια αθλητών άλματος επί κοντώ μετατρέπονται χιλιάδες πλαστικά καπάκια, δίνοντας τη δυνατότητα σε όσους προπονούνται στο συγκεκριμένο αγώνισμα του στίβου να ακολουθήσουν το όνειρό τους, αφού τα κοντάρια είναι εξαιρετικά δαπανηρά.
Όχι μόνο αναπηρικά αμαξίδια αλλά και …κοντάρια, μπορούν να αποκτηθούν με την πώληση των καπακιών, σύμφωνα με τον προπονητή του άλματος επί κοντώ Νίκο Βαρσάμη, ο οποίος πήρε τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία.
Σε μια προσπάθεια να συνεισφέρει στον αγώνα των “διψασμένων” για το άθλημα παιδιών, ο κ. Βαρσάμης τα τελευταία δύο χρόνια έχει οργανώσει τη συλλογή πλαστικών καπακιών στο Καυτανζόγλειο και στο κλειστό προπονητήριο στίβου Αμπελοκήπων “Αναστασία Κελεσίδου”, όπου γίνονται οι προπονήσεις κάθε απόγευμα.
“Τα παιδιά, οι γονείς και όποιος άλλος ενδιαφέρεται φέρνουν τα καπάκια, τα οποία μεταφέρουμε και φυλάσσουμε στη συνέχεια σε μία αποθήκη, απ’ όπου έρχεται ένα φορτηγό και τα παίρνει” διευκρινίζει. Αναφερόμενος στην τιμή που οι εταιρίες ανακύκλωσης αγοράζουν τα καπάκια, ο κ. Βαρσάμης κάνει λόγο για “χρηματιστήριο” αφού “τώρα πωλούνται προς 180 ευρώ για έναν τόνο αλλά η τιμή έχει φτάσει και στα 220 ευρώ τον τόνο”.
“Συνεργαζόμαστε με μια συγκεκριμένη εταιρεία που έρχεται και παραλαμβάνει με φορτηγό τα καπάκια που μαζεύουμε γιατί δεν μπορεί να μεταφερθεί εύκολα τέτοια μεγάλη ποσότητα” προσθέτει.
Μέχρι στιγμής, μόνο από τα χιλιάδες καπάκια που έχουν μαζευτεί, ο κ. Βαρσάμης έχει καταφέρει να αγοράσει 10 κοντάρια και άλλα περίπου 50 από δωρεές συλλόγων και ιδιωτών.
Να σημειωθεί ότι η τιμή για το κάθε κοντάρι ξεκινάει από 250 ευρώ και φτάνει και τα 1000 ευρώ για τα κοντάρια ενηλίκων αθλητών.
Πάντως, η Θεσσαλονίκη, σύμφωνα με τον προπονητή, έχει πολλούς και καλούς αθλητές άλματος επί κοντώ, όπως τον 18χρονο αθλητή του Άρη Θεσσαλονίκης Γιάννη Ρίζο, ο οποίος είχε φέτος επίδοση 5.05, πέντε μόλις εκατοστά κάτω από το όριο της IAAF για το παγκόσμιο πρωτάθλημα εφήβων – νεανίδων.