Η ηλικία κατά την οποία τα κορίτσια σταματούν να παίρνουν ύψος, εξαρτάται από την ηλικία έναρξης της έμμηνης ρύσης και το στάδιο της εφηβείας στο οποίο βρίσκονται. Μόλις τα κορίτσια αρχίσουν να έχουν εμμηνόρροια, συνήθως ψηλώνουν άλλα 7-10 εκατοστά.
Ωστόσο, αυτό μπορεί να διαφέρει από παιδί σε παιδί. Τα κορίτσια που ξεκινούν την περίοδο σε προγενέστερη ηλικία συχνά συνήθως ψηλώνουν νωρίτερα.
Άλλοι παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν το ύψος είναι:
Διατροφή: Τα υποσιτισμένα παιδιά είναι συχνά πιο μικρόσωμα από τα συνομίληκά τους παιδιά, αλλά με σωστή διατροφή μπορεί να είναι σε θέση να καλύψουν το “μειονέκτημα” πριν από την ενηλικίωση.
Ορμονικές ανισορροπίες: Τα χαμηλά επίπεδα θυρεοειδικής (αυξητικής) ορμόνης μπορούν να οδηγήσουν σε βραδύτερους ρυθμούς ανάπτυξης και σε μικρότερο ύψος ενηλικίωσης.
Φάρμακα: Η χρήση ορισμένων φαρμάκων μπορεί να επιβραδύνει την ανάπτυξη. Η χρόνια χρήση κορτικοστεροειδών είναι ένα πιθανό παράδειγμα αυτού. Χρόνιες παθήσεις που συχνά απαιτούν κορτικοστεροειδή, όπως το άσθμα, μπορούν επίσης να επηρεάσουν την ανάπτυξη.
Χρόνιες ασθένειες: Οι μακροχρόνιες συνθήκες υγείας, όπως η κυστική ίνωση, η νεφρική νόσος και η κοιλιοκάκη, μπορούν να οδηγήσουν σε μικρότερο από το αναμενόμενο ύψος ενηλικίωσης.
Γενετικές προδιαγραφές: Τα παιδιά με σύνδρομο Down, σύνδρομο Noonan και σύνδρομο Turner αναμένεται να είναι πιο κοντά από τα συνομήλικά τους άτομα. Από την άλλη, τα παιδιά με το σύνδρομο Marfan τείνουν να είναι πιο ψηλά.
Επειδή τα μοτίβα ανάπτυξης καθορίζονται σε μεγάλο βαθμό από την κληρονομικότητα, υπάρχουν πολλές μεταβλητές όταν μιλάμε για το «κανονικό» ύψος ενός κοριτσιού. Οι προσδοκίες για την γενική ανάπτυξη με βάση την ηλικία προέρχονται από μελέτες υγιούς πληθυσμού παιδιών.
