Λίγες ώρες έμειναν και το 2017 θα είναι παρελθόν. Θα μείνει πίσω για πάντα.
Κάθε χρόνο, τέτοιες ώρες μας κυριεύει μια θλίψη, μια αγωνία, μια ανασφάλεια για το μέλλον, για τους στόχους μας, για τη ζωή. Γίνεται το μεγάλο ξεκαθάρισμα!
Ο απολογισμός και η απογραφή. Κάτι τέτοιες ώρες, είναι που παίρνουμε τις μεγάλες αποφάσεις.
“Θα κάνω αυτό!”
“Θα κάνω εκείνο!”
“Θα κάνω και το άλλο!”
Όταν η στιγμή, η μέρα, η βδομάδα, ο μήνας περνάει, αυτόματα γίνεται παρελθόν. Όταν φτάνει η παραμονή της πρωτοχρονιάς, μια ολάκερη χρονιά γίνεται αυτόματα παρελθόν.
Και κάποιοι χαμογελούν, κάποιοι αναπολούν, κάποιοι προβληματιζονται, κάποιοι απλά θυμούνται.
Γιατί;
Τι νόημα έχει το “γιατί”;
Η ουσία είναι να βρούμε το κλειδί που ξεκλειδώνει τις επιθυμίες, ανοίγει τους δρόμους για να βαδίσουμε μπροστά. Όχι μονο τη βραδιά της παραμονής, αλλά κάθε μέρα.
Αυτή τη χρονιά, νομίζω, πως βαρέθηκα τα βαρύγδουπα λόγια.
Βαρέθηκα τις άκαρπες σκέψεις.
Αυτή τη χρονιά, θα σου χαμογελάσω περισσότερο.
Αυτή τη χρονιά, θα μου χαμογελάσεις περισσότερο.
Αυτή τη χρονιά, θα σε χαιρετάω με πιο πολλή χαρά.
Αυτή τη χρονιά, θα με χαιρετάς με πιο πολλή χαρά.
Αυτή τη χρονιά, θα σου μάθω να δίνεις.
Αυτή τη χρονιά θα μου μάθεις να δίνω.
Αυτή τη χρονιά, θα είμαι δίπλα σου να αντέχω.
Αυτή τη χρονιά, θα είσαι δίπλα μου να αντέχεις.
Αυτή τη χρονιά, θα σε κάνω να πιστέψεις ξανά σε μένα.
Αυτή τη χρονιά, θα με κάνεις να πιστέψω ξανά σε σένα.
Αυτή τη χρονιά, θα κάνουμε απολογισμό κάθε μέρα για κάθε στιγμή που περνά. Και δε θα αφήσουμε καμιά στιγμή να πάει χαμένη χωρίς γέλιο, χαρά, πίστη, ελπίδα και αγάπη, πολλή πολλή αγάπη.
Καλή χρονιά!
Μαρία Χατζημαρκάκη
Πολιτικός Μηχανικός ΕΜΠ,
Msc Πολεοδόμος – Χωροτάκτης EMΠ