Κίνδυνο εμφάνισης περιτονίτιδας δυνατόν να «εγκυμονεί» ένας ξαφνικός πόνος στην κοιλιά, αγνώστου αιτιολογίας και επαναλαμβανόμενης διάρκειας, με παράγοντα που τον «πυροδοτεί» την τυχαία λήψη φαρμάκου που ενδεχόμενα να τον «καμουφλάρει».
Σύμφωνα με το Γενικό Χειρουργό Γιώργο Σάμπαλη, η συμπτωματολογία της περιτονίτιδας είναι ΟΞΕΙΑ, με αιφνίδια θορυβώδη έναρξη και ο ασθενής βιώνει έντονο και αιφνίδιο πόνο, ο οποίος συνεχώς επιδεινώνεται και μπορεί να καταλάβει όλη την κοιλιακή χώρα. Συνοδεύεται δε από ταχυκαρδία, εφίδρωση, ζάλη, αδυναμία, διάταση κοιλίας, αναστολή αερίων και κοπράνων και ενδεχομένως υπόταση. Στην αρχή ο πόνος αυτός μπορεί να εντοπίζεται στην περιοχή του πάσχοντος οργάνου και σταδιακά επεκτείνεται σε όλη την κοιλιά.
«Η περιτονίτιδα αποτελεί επείγουσα κατάσταση η οποία θα πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα, με μετάβαση του ασθενούς στο νοσοκομείο, χωρίς καθυστέρηση» σημειώνει ο κ. Σάμπαλης και προσθέτει πως «η αντιμετώπιση θα πρέπει να γίνει σε χειρουργική κλινική, και αποσκοπεί στην άμεση υποστήριξη του ασθενούς ο οποίος μπορεί να περιπέσει σε καταπληξία (σοκ), έναρξη αντιβιοτικής ενδοφλεβίου αγωγής, επείγουσα διενέργεια εξετάσεων (αιματολογικών και απεικονιστικών), και άμεση χειρουργική επέμβαση!».
Ο στόχος είναι ο πλήρης καθαρισμός της περιτοναϊκής κοιλότητας από τα τοξικά υγρά, η έκπλυση όλων των οργάνων και καθαρισμός των φλεγμονωδών στοιχείων και ψευδομεμβρανών. Ακολουθεί η χειρουργική αποκατάσταση του οργάνου που πάσχει και αναλόγως μπορεί να χρειαστεί: επείγουσα σκωληκοειδεκτομή, συρραφή διατρήσεως έλκους, αφαίρεση μεκελείου αποφύσεως, χολοκυστεκτομή, αποκατάσταση ειλεού εντέρου, εκτομή πάσχοντος εντέρου και αναλόγως αναστόμωση ή εκστόμωση με ειλεοστομία ή κολοστομία, παροχέτευση πυοσαλπίγγων κλπ.
Παράλληλα ο ασθενής υποβάλλεται σε διεξοδική αποκατάσταση του σοκ με ενδοφλέβια χορήγηση αντιβιοτικών, χορήγηση πλάσματος ή αίματος και υποστήριξη της αναπνευστικής λειτουργίας εφόσον χρειαστεί.
Τι πρέπει να προσέχουμε
Σύμφωνα με τον κ. Σάμπαλη, ο πόνος στην κοιλιά πρέπει να διερευνάται και να μην αντιμετωπίζεται ελαφρά και αλόγιστα. Η τακτική του να “πάρω ένα παυσίπονο” και ακόμη χειρότερα σπασμολυτικό, εγκυμονεί τον τεράστιο κίνδυνο της συγκάλυψης της περιτονίτιδας και της επιδείνωσης της. Επομένως κάθε πόνος στην κοιλιά θεωρείται δυνητικά σοβαρός μέχρις αποδείξεως του εναντίου.
Παράλληλα όμως η “πρόληψη” αποτελεί και τον ακρογωνιαίο λίθο της υγείας, και της αντιμετώπισης προβλημάτων προτού αυτά επιπλακούν όπως πχ στην χολολιθίαση, την εκκολπωματίτιδα κλπ.
Στο μεγαλύτερο σφάλμα που μπορεί να υποπέσει ο ασθενής, είναι η «υποβάθμιση» του πόνου και η αντιμετώπιση του , κυρίως λόγω συμβουλών των φίλων του ή και οικείων αυτού, με αναλγητικά. Ακόμη χειρότερη είναι η «τηλεφωνική» συμβουλή ιατρού εκ του μακρόθεν και η δήθεν διάγνωση χωρίς την εξαιρετικά απαραίτητη κλινική εξέταση αλλά και εμπειρία του ειδικού, υπογραμμίζει ο κ. Σάμπαλης.