Ξεφυλλίζοντας το λεύκωμα των εφηβικών μου χρόνων, κέντρισε το ενδιαφέρον μου ένα στιχάκι για την Αγάπη:
Αγάπη είναι να πονάς
Αγάπη είναι να λιώνεις
Αγάπη είναι να αγαπάς
χωρίς να μετανιώνεις…
Άραγε, είχαμε αντίληψη τι πραγματικά σημαίνει αγάπη; Αναμφισβήτητα είχαμε συνδέσει την έννοια της αγάπης με ένα παραμύθι! Όπου ο πρίγκιπας θα ερχόταν πάνω στο άσπρο άλογο και έτσι θα είχαμε την δυνατότητα να ζήσουμε κάτι δυνατό! Κάτι πρωτόγνωρο! Με την ωριμότητα των χρόνων συνειδητοποιούμε την πραγματική της έννοια! Η αγάπη βρίσκεται στα απλά, στα πιο μικρά καθημερινά πράγματα:
- Σε ένα ζεστό χαμόγελο!
- Στο σφίξιμο του χεριού μιας φίλης μας/του παππού της γιαγιάς μας δηλώνοντας «είμαι εδώ για σένα»!
- Σκεπάζοντας το σύντροφό μας/το παιδί μας την στιγμή που κοιμάται!
- Σε μια ζεστή αγκαλιά!
- Σε ένα δυνατό βλέμμα, εκεί που τα λόγια υποκλίνονται!
- Σε ένα γραπτό μήνυμα μιας καλημέρας ή καληνύχτας!
- Σε ένα ζεστό φιλί!
- Στην απόσταση που διανύει κάποιος για σένα και ας έχει στην διάθεση του 5 λεπτά μόνο για να σε δει!
- Στα ματάκια των παιδιών μας που μας κοιτούν με θαυμασμό!
- Σε μια τρέλα της στιγμής!
Η αγάπη δεν θέλει μόνο λόγια, θέλει πράξεις… Πράξεις μικρές που τις κάνουν τόσο ξεχωριστές! Πράξεις που μένουν στην καρδιά μας χαραγμένες και μας συντροφεύουν για μια ζωή!
Μαρία Αρφαρά
enallaktikidrasi.com