Γιατί μένουμε προσκολλημένοι συναισθηματικά στο παρελθόν

Ξοδεύουμε ατελείωτες ώρες από το παρόν μας στα αμέτρητα γιατί να μου έχουν συμβεί όλα αυτά στη ζωή μου, γιατί να μου φερθούν τόσο άδικα, γιατί να μην είχα κάνει κάτι διαφορετικό, και αν το είχα πράξει τότε η ζωή μου θα ήταν αλλιώς κτλ. Έπρεπε να τα είχα κάνει αλλιώς τα πράγματα.. Αμέτρητες φορές πέφτουμε στην παγίδα να κρίνουμε τον εαυτό μας για το παρελθόν μας από την θέση που είμαστε στο σήμερα.

Ουσιαστικά συγκρίνουμε ανόμοιες πλευρές του εαυτού μας άλλες επιλογές κάναμε τότε άλλες θα κάναμε τώρα γιατί πολύ απλά δεν έχουμε τα ίδια κριτήρια επιλογής, τις ίδιες ανάγκες, τα ίδια θέλω. Τα πάντα γύρω μας αλλάζουν , εμείς οι ίδιοι αλλάζουμε όσο και αν αυτό κάποιες φορές δεν μας αρέσει. Από την άλλη πλευρά ανατρέχουμε στο μέλλον σκεπτόμενοι όλα εκείνα που μπορεί να μας συμβούν πχ αν κάνω αυτό τότε θα έχω αυτές τις συνέπειες και αν, αν, αν, άστο καλύτερα να μην κάνω τίποτα καλά είμαι όπως είμαι, αμέτρητα σενάρια και υποθέσεις, βγάζοντας αυθαίρετα συμπεράσματα για το τι πρόκειται να συμβεί, πλάθουμε ολόκληρη ταινία στο μυαλό μας και την πιστεύουμε, την βιώνουμε με όλο μας το είναι.

 Ανησυχούμε, αγχωνόμαστε τόσο πολύ για πράγματα που μπορεί να μην μας συμβούν ποτέ. Αυτός ο τρόπος σκέψης μεταξύ παρελθόντος και μέλλοντος έχει αποτέλεσμα να βιώνουμε όλα αυτά τα δυσάρεστα συναισθήματα στην καθημερινότητα μας. Νιώθουμε ενοχές για αυτά που θα προτιμούσαμε να μην είχαμε κάνει, για όλα αυτά που κάποια στιγμή επιλέξαμε στη ζωή μας ή για αυτά που δεν βρήκαμε την δύναμη να ξεστομίσουμε. Αυτό μας συμβαίνει γιατί δεν αποδεχόμαστε το παρελθόν μας , θα θέλαμε να μην μας είχαν συμβεί αυτά που μας πόνεσαν ή να είχαμε ανεχτεί λιγότερα από την παιδική έως και την τώρα ενήλικη ζωή μας.

Διαβάστε επίσης: Αδικία σε αποχαιρετώ!!!

 Για αυτό το λόγο υπάρχουν φορές που αρνούμαστε το παρελθόν μας ή το κρύβουμε σε ένα βολικό κουτάκι φοβούμενοι να ξεπεράσουμε τα απωθημένα συναισθήματα μας. Μένουμε δέσμιοι σε αυτά που κάποτε νιώσαμε και γινόμαστε θύματα επιρρίπτοντας τις ευθύνες στον εαυτό μας που ‘’ δεν ήξερε’’ ή σε κάποιον άλλον που μας το προκάλεσε. Με αυτόν τον τρόπο προσπαθούμε συχνά να δικαιολογήσουμε την σημερινή μας συμπεριφορά , αυτά που δεν τολμούμε να κάνουμε, ή αυτά που νιώθουμε για κάποιον άνθρωπο. Έτσι το παρελθόν μας γίνεται ο κριτής της ζωής μας και μας καταδιώκει, σε κάθε μας βήμα, μας κρατά εγκλωβισμένους στο πριν κλέβοντας ότι πιο πολύτιμο έχουμε και μπορούμε να ζούμε, το παρόν μας. Σε οποιαδήποτε κατάσταση δεν είμαστε άβουλοι, υπάρχει η δράση και η αντίδραση. Η αλήθεια είναι ότι σε καθετί που μας συμβαίνει συμμετέχουμε και αυτή η συνειδητοποίηση είναι που από την μία μας πονάει αλλά από την άλλη μπορεί να μας βοηθήσει να σταματήσουμε να κάνουμε αυτά που δεν μας ωφελούν.

Χρειάζεται να μάθουμε να διδασκόμαστε από το παρελθόν μας και όχι να το αναμασάμε επαναλαμβάνοντας συνεχώς τις ίδιες συμπεριφορές. Όλοι μας έχουμε την ανάγκη να κατανοήσουμε και να συμφιλιωθούμε με το παρελθόν. Πως μπορούμε να τo πετύχουμε; Το μυαλό μας είναι ικανό να αποθηκεύει έναν αφάνταστο αριθμό πληροφοριών και εμείς έχουμε την δύναμη να επιλέγουμε κάθε στιγμή ποιες πληροφορίες μας ωφελούν και ποιες όχι.

Για να βγεις από την παγίδα του παρελθόντος και να ζήσεις περισσότερο το παρόν χρειάζεται κάθε φορά που οι σκέψεις σου σε πηγαίνουν στο παρελθόν να λες στον εαυτό σου : ‘’Ναι όλα αυτά έχουν γίνει, τα έχω κάνει ή δεν τα έκανα ποτέ και δεν μπορώ να τα αλλάξω μπορώ όμως να επιλέξω στο παρόν μου να ακολουθήσω διαφορετικές συμπεριφορές .Διδάσκομαι από αυτό μα δεν ζω εκεί. Τι μπορώ να μάθω από αυτά ώστε να έχω ένα καλύτερο παρόν; Ότι και αν μου έχει συμβεί δεν είμαι το παρελθόν μου, είμαι αυτός που αποφασίζω σήμερα να είμαι. ’’ ΄ Ότι έχει διαβεί και είναι πέρα από τις δυνάμεις μας , πρέπει να είναι και πέρα από την λύπη μας’’ ( Σαίξπηρ )Τις φορές που οι σκέψεις σου πηγαίνουν στο μέλλον να σκέφτεσαι: ‘’Τι μπορώ να κάνω τώρα; Σήμερα ποιο είναι το καλύτερο για εμένα; Ότι και αν μου προκύψει έχω το θάρρος να το αντιμετωπίσω και να βρω τις λύσεις που χρειάζονται.’’‘’Οι θλιμμένοι άνθρωποι ζουν στο παρελθόν, οι αγχωμένοι στο μέλλον και οι ευτυχισμένοι στο παρόν. Εσύ σε ποια κατηγορία θέλεις να είσαι; ‘’

*Η Χριστίνα Κωστολιά διοργανώνει τα σεμινάρια Είσαι Γυναίκα. Είσαι Δύναμη