Η επικοινωνία μέσα στο ζευγάρι και οι συντροφικές σχέσεις δεν είναι «ειδικότητα» των ανδρών. Οι άνδρες ενδιαφέρονται να έχουν σχέση, αλλά δεν είναι στη φύση τους να καταλαβαίνουν ενστικτωδώς το τι σημαίνει συναισθηματική επικοινωνία. Δεν είναι στη φύση τους το να επικοινωνούν με συναισθηματικό τρόπο, παρά με λογικό και πρακτικό τρόπο. Δεν είναι στη φύση τους το να εκφράζονται με τρυφερότητα και το να εκφράζουν τα συναισθήματα και την αγάπη τους, όπως τα εκφράζουν οι γυναίκες.
Οι γυναίκες από την άλλη, έχουν την έμφυτη ικανότητα να αντιλαμβάνονται πράγματα για τις σχέσεις που οι άνδρες δεν αντιλαμβάνονται και που δεν καταλαβαίνουν καν. Μία γυναίκα έχει την ενστικτώδη ικανότητα να αναπτύξει σχέσεις οικειότητας με τους άλλους ανθρώπους, σχέσεις τρυφερότητας και βαθιάς επικοινωνίας, ενώ ο άνδρας χρειάζεται ειδική προσπάθεια κι εκπαίδευση για να βρεθεί στη θέση να το κάνει.
Αυτό δε σημαίνει πως δεν υπάρχουν κι αρκετές γυναίκες εκεί έξω που δεν έχουν κανένα συναίσθημα συμπόνιας για το συνάνθρωπο…. Ή πως δεν υπάρχουν άνδρες που είναι τρυφεροί σαν «την καρδιά ενός μαρουλιού»!
Οι γυναίκες όμως που ζουν μέσα και σύμφωνα με την θηλυκή τους ενέργεια, είναι γυναίκες τρυφερές, συμπονετικές, γυναίκες που απλόχερα προσφέρουν τη χαρά και τη ζωντάνια τους. Οι άνδρες που ζουν μέσα και σύμφωνα με την αρσενική τους ενέργεια είναι άνδρες της δράσης, της επίλυσης προβλημάτων, άνδρες που αγωνίζονται, που πολεμάνε, που πρωτοπορούν, που μπαίνουν μπροστά, που βάζουν στόχους και τους πετυχαίνουν, που μάχονται, που φέρνουν σε πέρας, που επιτυγχάνουν. Οι σχέσεις όμως δεν είναι το φόρτε τους!
Θέλουν να βρίσκονται σε σχέσεις, λαχταρούν τις συντροφικές σχέσεις, αλλά δεν ξέρουν το πώς να είναι μέσα σε αυτές. Δεν ξέρουν όμως να επικοινωνούν μέσα σε αυτές. Γενικά δε μιλάνε καν ια σχέσεις ούτε με τους κολλητούς τους. Μιλάνε για σεξουαλικές σχέσεις ή επιδεικνύουν τις σεξουαλικές τους επιτυχίες, αλλά δε μιλάνε για συναισθήματα. Δε μιλάνε για συναισθήματα ούτε και με τους πιο κοντινούς τους ανθρώπους. Κι όταν το κάνουν, το κάνουν δύσπιστα και μαζεμένα. Χωρίς να εκθέτουν όλα τα κομμάτια τους εαυτού τους και όλα τους τα συναισθήματα. Μιλάνε μόνο για τα πιο ανώδυνα πράγματα κι όχι για τα πιο βαθιά ή για τα πιο σκοτεινά.
Φυσικά υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Άνδρες που μιλάνε πιο ανοιχτά και ελεύθερα για τα συναισθήματα τους, αλλά και πάλι σπάνια αυτή η επικοινωνία είναι αρκετή για αυτό που θέλουν οι γυναίκες από τους άνδρες.
Οι γυναίκες τείνουν να θεωρούν επιτυχία τους το να έχουν μία όμορφη, υγιή, ικανοποιητική σχέση. Για μία γυναίκα είναι καταξίωση να έχει να επιδείξει τη σχέση της με έναν άνδρα ή την οικογένεια της. Στα μάτια των άλλων γυναικών, μία γυναίκα παίρνει αξία από το αν έχει σχέση ή όχι και από το τι είδους σχέση έχει. Οι γυναίκες μεταξύ τους συγκρίνουν η μία τη σχέση της άλλης. Πόσο ποιότητα έχει η σχέση τους ζευγαριού, πόσο ικανός είναι ο άνδρας, πόσα πράγματα κάνει ο άνδρας για τη γυναίκα του, ποια η παρουσία του στο σπίτι και την οικογένεια κ.τ.λ. Για τον άνδρα από την άλλη, η επιτυχία μετριέται από το τι έχει κατορθώσει στο χώρο εργασίας του. Δύναμη, εξουσία, επιρροή, χρήματα, στάτους, κυριαρχία.
Και τώρα σκέψου το εξής: ποιος σκέφτεται πιο πολύ για τις συντροφικές/ συναισθηματικές/ ρομαντικές σχέσεις; Ο άνδρας ή η γυναίκα;
Και ποιος θα είναι πιο αποτελεσματικός στη συναισθηματική επικοινωνία των συντροφικών σχέσεων;
Αυτός που δίνει προσοχή και πολύ σκέψη στις συντροφικές σχέσεις ή αυτός που δίνει λίγη προσοχή και λίγη σκέψη;
Πάρε για παράδειγμα γυναίκες που δεν έχουν τη συντροφική/ ερωτική/ ρομαντική σχέση που θέλουν στη ζωή τους. Δεν είναι πιθανό να αντικαθιστούν αυτό το συναίσθημα της απώλειας με το να βλέπουν ρομαντικές ταινίες, να διαβάζουν ερωτικές νουβέλες; Βλέπεις πολλούς άνδρες να κάνουν το ίδιο…;
Οι σχέσεις είναι η ειδικότητα των γυναικών. Μας οδηγεί η ίδια μας η φύση στο να αναζητάμε βαθιές σχέσεις οικειότητας, χαράς, τρυφερότητας κι αγάπης. Καταλαβαίνουμε καλύτερα τη γλώσσα του σώματος, μεταφράζουμε καλύτερα τα μηνύματα του τόνου της φωνής του άλλου ανθρώπου, τις εκφράσεις του προσώπου του, ερμηνεύουμε καλύτερα τις διαθέσεις του, πιάνουμε τα σήματα στον αέρα! Πιάνουμε αυτές τις λεπτές διαφορές στο επίπεδο της μη λεκτικής επικοινωνίας που οι άνδρες δεν αντιλαμβάνονται καν. Α! και μπορούμε να μιλάμε για ώρες! Ατελείωτες ώρες…..!
Οι περισσότεροι άνδρες θεωρούν πως από τη στιγμή που εργάζονται σκληρά για να παρέχουν στην οικογένεια τους τα απαραίτητα, οι υποχρεώσεις τους τελειώνουν εδώ. Θεωρούν πως η γυναίκα τους πρέπει να είναι ευτυχισμένη με αυτά και να της είναι αρκετό το ότι είναι κουβαλητής. Για τον άνδρα το να είναι κουβαλητής είναι το παν, είναι η δική του δράση, είναι ο δικός του ρόλος και από τη στιγμή που τον παίζει καλά, θεωρεί πως όλα θα έπρεπε να είναι καλά μέσα στη ζευγάρι. Να όμως που δεν είναι έτσι…. Να όμως που για τη γυναίκα αυτό δεν είναι αρκετό….
Για έναν άνδρα έναν βλέπει τη γυναίκα το θυμωμένη ή στενοχωρημένη ή στρεσαρισμένη και ταυτόχρονα βλέπει πως φαγητό υπάρχει, ζεστασιά υπάρχει, ρούχα να φορέσουμε υπάρχουν, νερό υπάρχει, «όλα τα καλά τα έχουμε»…. Δεν ξέρει, δεν μπορεί να καταλάβει γιατί η γυναίκα του παραπονιέται. Ο εγκέφαλος του δεν μπορεί να πιάσει το γιατί η γυναίκα του δεν είναι ευχαριστημένη, το γιατί η γυναίκα του είναι στρεσαρισμένη και δυσφορική. Κι αφού δεν καταλαβαίνει τι μπορεί να συμβαίνει μέσα στο κεφάλι της, την λέει «τρελή» ή «υπερβολική»! Σας φαίνεται γνωστό το σενάριο κυρίες μου;
«Μα έτσι πρέπει να είναι» σκέφτεται, «Κλαίει χωρίς λόγο άρα… είναι ή υπερβολική ή τρελή». Έτσι σκέφτονται οι άνδρες.
Και αυτό που θέλω από εσάς κυρίες μου είναι να σκεφτείτε το εξής: οι άνδρες δεν είναι ότι δεν προσπαθούν για μία σχέση, είναι που δεν προσπαθούν με τον τρόπο που θέλετε εσείς να προσπαθήσουν. Αυτό χρειάζεται εκπαίδευση. Η επικοινωνία σε μία συντροφική σχέση είναι ένα πεδίο το οποίο ο άνδρας δεν το γνωρίζει. Η μη-λεκτική επικοινωνία είναι ένα πεδίο το οποίο ο άνδρας δε γνωρίζει. Για παράδειγμα σας έχει τύχει ποτέ μία άλλη γυναίκα να σας πει «Ω, μα τι ωραία που είσαι σήμερα!» και την πραγματικότητα να καταλαβαίνετε ότι εννοεί «Κοίτα, μας το παίζει και ωραία… Ποια νομίζει ότι είναι…;». Αυτή είναι μία ενεργειακή συχνότητα που οι άνδρες δεν αντιλαμβάνονται. Κι αν τους πούμε το πώς νιώσαμε εμείς, το ποια είναι η δική μας διαίσθηση, θα μας απαντήσουν «Μα, σου είπε κάτι ωραίο. Κοπλιμέντο σου έκανε. Δε σου είπε τίποτε κακό η γυναίκα. Από το κεφάλι σου τα βγάζεις. Όλο υπερβολές είσαι…!» Σωστά;
Οι άνδρες είναι ευθύς. Αυτό που θέλουν να πουν το λένε. Αυτό που λένε το εννοούν. Δεν έχει, συνήθως, δεύτερες ή τρίτες αναγνώσεις. Δεν υπάρχουν δεύτερες ή τρίτες σκέψεις, πίσω από τις λέξεις. Κι αν καμιά φορά λένε κάτι χωρίς να το εννοούν, οι πράξεις τους τελικά θα μαρτυρήσουν το τι θέλουν πραγματικά, το τι εννοούν πραγματικά.
Οι γυναίκες έχουν έναν τρόπο επικοινωνίας που θα τον ονομάσουμε έμμεσο. ΚΙ αυτό δυσκολεύει τους άνδρες πάρα πολύ. Οι γυναίκες άλλα λέμε κι άλλα εννοούμε. Κι αυτό υποστηρίζουμε πως το κάνουμε γιατί «Μα εγώ θα του το πω; Δεν το καταλαβαίνει μόνος του;» Λέμε κάτι, αλλά στην πραγματικότητα εννοούμε κάτι άλλο και περιμένουμε από τον άλλο να μυρίσει τα νύχια του για να καταλάβει τι θέλουμε και τι εννοούμε. Μιλάμε έμμεσα. Μιλάμε με γρίφους. Σα να βάζουμε συνέχεια τους άλλους συνέχεια να περνάνε από τεστ, από αξιολόγηση. Και οι καημένοι οι άνδρες μένουν να αναρωτιούνται «Μα τι θέλουν τελικά αυτές οι γυναίκες; Τρελές είναι;». Μήπως έχουν λοιπόν κι αυτοί τα δίκια τους. Μήπως λοιπόν δε μας κατηγορούν τόσο άδικα όσο νομίζουμε;
Ξέρω τι θα πείτε κυρίες μου. Θα μου πείτε ότι συχνά δεν είστε τόσο ειλικρινείς ή ότι συχνά δεν λέτε όλη την αλήθεια, γιατί δε θέλετε να στενοχωρήσετε κάποιον ή να πληγώσετε κάποιον, γιατί δε θέλετε να υπάρχουν συγκρούσεις ή γιατί δε θέλετε να χαλάσετε το κλίμα. Που μας βγάζει όμως τελικά αυτό;
Μας οδηγεί στο να επικοινωνούμε συνέχεια με γρίφους κι αυτό να περιπλέκει περισσότερο τα πράγματα. Οι σχέσεις έχουν έτσι κι αλλιώς εγγενείς δυσκολίες. Οι σχέσεις έχουν έτσι κι αλλιώς δυσκολίες από μόνες τους, γιατί να τους προσθέτουμε κι άλλες; Μήπως χρειάζεται να αλλάξουμε ρότα πρώτα εμείς; Μήπως να αφήσουμε τους άνδρες ήσυχους για λίγο και να κοιτάξουμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη; Μήπως να δούμε πρώτα τι δεν κάνουμε εμείς οι ίδιες καλά;
Αυτό που πραγματικά κι αληθινά χρειαζόμαστε είναι οι άνδρες μας να είναι σε σχέση δέσμευσης κι αφοσίωσης μαζί μας. Πιστεύω πως στην πραγματικότητα, αυτό αναζητούμε τελικά, δέσμευση κι αφοσίωση. Όταν υπάρχουν αυτά τα δύο, τότε και μόνο τότε μπορούμε να έχουμε ελπίδες να δουλέψουμε μέσα στη σχέση, να δουλέψουμε από κοινού για μία σχέση όμορφη και υγιή.
Κι ας αφήσουμε τη λέξη «προσπάθεια» για λίγο στην άκρη. Ας δούμε τις λέξεις κατανόηση και στήριξη. Περιγράφουν καλύτερα τη δουλειά που χρειάζεται να γίνει μέσα στη σχέση. Δε χρειάζεται προσπάθεια. Κατανόηση χρειάζεται και υποστήριξη! Αν σας φαίνεται πολύ δύσκολο και ότι χρειάζεται πολύ δουλειά, τότε σας έχω τη λύση έτοιμη, βγείτε από τη σχέση ή μην μπαίνετε καν σε σχέση. Οι σχέσεις έχουν δουλειά και θέλουν δουλειά. Όποιος δεν είναι έτοιμος να το κάνει, ας μην μπει καθόλου σε σχέση….
Από: Φύσσα Ν. Ελένη, Ψυχολόγος, Πτυχιούχος Πανεπιστημίου Κρήτης, Ψυχοθεραπεία εφήβου κι ενήλικα.