Λένε ότι πίσω από κάθε “μεγάλο” άντρα, κρύβεται μια δυναμική γυναίκα.
Κανείς δε διαφωνεί με το γεγονός ότι, κάθε γυναίκα κρύβει μέσα της, ένα κόσμο γεμάτο μυστήριο. Περίπλοκο, παράξενο, ακαταλαβίστικο. Ταυτόχρονα, έχει τη δύναμη να καταφέρει τα πάντα. Μπορεί να έχει χίλια πρόσωπα μέσα στην ίδια μέρα, να έχει χίλιες διαφορετικές πλευρές και αυτό δεν είναι υπερβολή.
Είμαι γυναίκα. Μην παρεξηγηθούμε. Τα πράγματα τα βλέπω και τα καταγράφω από τη δική μου πλευρά. Οπότε, άντρες, βγάλτε τις ασπίδες σας! Επίκειται σύγκρουση.
Η αλήθεια είναι ότι έχουμε τη δύναμη να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο. Με την επιρροή, με το ένστικτο, με τα συναισθήματα, με τις αλήθειες, με την έμπνευση που σκορπάμε. Η γυναίκα, σαγηνεύει, μαγεύει, ανοίγει το δρόμο.
Όμως την ίδια στιγμή φέρνουμε τα πάνω κάτω. Δεν υπάρχει άλλο πλάσμα στη φύση που να μπορεί να το κάνει αυτό. Από τη μια ηγέτης, πρωτοπόρος, εμπνευστής, ίνδαλμα και πρότυπο και την άλλη στιγμή, σαρωτική, καταστροφέας, οδοστρωτήρας.
Τόσες πολλές ικανότητες συγκεντρωμένες σε μία οντότητα.
Σήμερα, γιορτάζει η Γυναίκα.
Η γυναίκα που γελάει, η γυναίκα που κλαίει. Η γυναίκα που στηρίζει, η γυναίκα που μάχεται. Η γυναίκα που δε δίνει δεκάρα. Η γυναίκα που ξέρει τι θέλει. Η γυναίκα που διεκδικεί. Η γυναίκα που αφήνεται. Η γυναίκα που συνειδητοποίει το ρόλο της και τις ευθύνες της. Μα πάνω από όλα η γυναίκα που, όπου και αν βρεθεί, σκορπά τη λάμψη της και αφήνει το σημάδι της στο χρόνο. Αναλλοίωτο.
Κι όλα είναι καλά, μέχρι να έρθει η στιγμή να συναναστραφούμε με άλλες γυναίκες…
Εκεί, αντί να καταλάβουμε την υπεροχή μας, τις δυνατότητες μας, αντί να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να κάνουμε θαύματα, αρχίζει το φάγωμα, ο φθόνος, τα πισώπλατα μαχαιρώματα.
Ειλικρινά, και με το χέρι στην καρδιά, αυτό δε το κατάλαβα ποτέ.
Πόσα πράγματα θα καταφέρναμε αν ήμασταν ενωμένες. Αν υπήρχε κατανόηση, αλληλοβοήθεια και αλληλοϋποστήριξη.
Κάθε χρόνο, αυτή η μέρα της γυναίκας, κάπου με θλίβει. Γιορτάζουμε!; Έχουμε συνειδητοποιήσει τι γιορτάζουμε;
Όλοι οι αγώνες στην ιστορία, όλη η προσπάθεια, όλη η πορεία των γυναικών για την κατοχύρωση της ισότητας των φύλων, όλα, σήμερα, βρίσκουν εμπόδιο τον ίδιο μας τον εαυτό. Λες και έχει καταγραφεί στο γυναικείο DNA, ένα σύμπλεγμα κατωτερότητας και με την παραμικρή αφορμή έρχεται στην επιφάνεια. Δε θέλουμε να “τα καταφέρει” η άλλη.
Υπήρξαν γυναίκες που έδωσαν πραγματικές μάχες για τη θέση που έχουμε σήμερα στην κοινωνία. Άραγε, τι θα ένιωθαν, βλέποντας τις αλαζονικές συμπεριφορές, τις μικρότητες και τις εμπάθειες μεταξύ μας, τα προβλήματα που βάζουμε η μια στην άλλη;
Το μόνο που εύχομαι είναι αυτή η χρονιά να μας βρει λίγο πιο ενωμένες. Με περισσότερη κατανόηση για την Άλλη Γυναίκα. Είναι κι αυτή, μια γυναίκα που μάχεται όπως εμείς. Είναι μια γυναίκα που γελάει, ακριβώς όπως εμείς. Που κλαίει, ακριβώς όπως εμείς. Που αγωνιά, όπως εμείς. Που θέλει να φτιάξει τη ζωή της καλύτερη. Που έχει όνειρα, σαν τα δικά μας. Που παλεύει για να τα υλοποιήσει.
Όλες είμαστε στην ίδια πλευρά. Και μόνο όλες μαζί μπορούμε να κάνουμε θαύματα σε αυτόν τον κόσμο. Να δώσουμε όραμα. Να μοιράσουμε έμπνευση και χαμόγελα.
Μαρία Χατζημαρκάκη
Πολιτικός Μηχανικός ΕΜΠ
Αισθητικός – Κοσμητολόγος